Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

4 Poems contain great gain

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.16-32.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.16

German Translation

[1] شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری

[2] چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی
در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری

[3] هرگز که دیده باشد جسمی ز جان مرکب
بر دامنش مبادا زین خاکیان غباری

[4] چون من شکسته‌ای را از پیش خود چه رانی
کم غایت توقع بوسیست یا کناری

[5] می بی‌غش است دریاب وقتی خوش است بشتاب
سال دگر که دارد امید نوبهاری

[6] در بوستان حریفان مانند لاله و گل
هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری

[7] چون این گره گشایم وین راز چون نمایم
دردی و سخت دردی کاری و صعب کاری

[8] هر تار موی حافظ در دست زلف شوخی
مشکل توان نشستن در این چنین دیاری

[1] 'Tis a city full of graceful ones and ,on every side ,an idol .
O friends 'tis love's salutation ,if ye make a bargain .

[2] More fresh than this ,the sky's eye seetli not a youth
In the hand ,none beheld more beautiful than this an idol .

[3] Created of soul ,who shall have seen a body
On this skirt ,of these dusty ones be not a particle of dust

[4] The shattered one like me ,from before thyself wherefore drivest thou
For great expectation is mine ,of a kiss ,or of an embrace .

[5] Know the wine is without alloy haste the time is opportune
Another year ,who hath hope of a new spring

[6] In the garden ,companions like the tulip and the rose ,
Each a cup taken to the memory of the face of a friend .

[7] This knot ,how may I loose This mystery ,how may I unfold
A pain ,and a severe pain a work ,and a difficult work .

[8] In the hand of the tress ,of a saucy one ,is every thread of Hafiz's hair
'Tis difficult to dwell in a land like this .

[1] Voll von Zarten ist die Stadt, Ueberall sind Schönheitsbilder, Freunde fangt zu handeln an, Denn es ist die Zeit der Liebe.

[2] Nie noch hat das Aug' der Welt Frisch're Jünglinge gesehen, Keinem ist ein schön'res Bild In die Hände je gefallen.

[3] Habt sein Auge ihr geseh'n, Ganz aus Lebensgeist erschaffen? Niemals soll von diesem Staub' Seinen Saum ein Stäubchen drücken.

[4] Wenn ich ganz zerschlagen bin, Wer kann sich darob wohl wundern? Hab' ich nicht umsonst geharrt Auf Umarmungen und Küsse.

[5] Eile! sieh' der Wein ist rein, Nütze diese frohen Zeiten, Wer kann für das nächste Jahr Frühlingsfreuden dir versprechen?

[6] Zwey Gesellen bleiben noch In dem Garten Ros' und Lilie, Beide halten hoch den Kelch Auf des Freundes Angedenken.

[7] Wenn die Liebe sich entrollt, Das Geheimniß sich aufschließt, Fühl' ich Pein, o harte Pein, Fühl' ich Schmerz, o schwerer Schmerz!

[8] Immer liegt Hafisens Haar In des Freundes Locken, Schwer ist's wahrlich, lange hier Auf der Wache auszuhalten.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.80-10.80

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.80

German Translation

[1] رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

[2] من ار چه در نظر یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند

[3] چو پرده دار به شمشیر می‌زند همه را
کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند

[4] چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است
چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند

[5] سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود
که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند

[6] غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه
که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند

[7] توانگرا دل درویش خود به دست آور
که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند

[8] بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند

[9] ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ
که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند

[1] Arrived the glad tidings that grief's time shall not remain
Like that joy's time remained not ; like this grief's time shall not remain .

[2] Although by the ill - speaking of the watcher I am ,in the Beloved's sight ,become dusty and despicable
Yet honoured like this ,the watcher shall not remain .

[3] Since the veil - holder door - keeper striketh all with the sword ,
Dweller of the sacred harlm ,a person shall not remain .

[4] Of regarding the picture ,good or bad ,is what room for thanks or for lament
When ,on the page of existence ,the writing of the decree shall not remain

[5] The song of Jamshid's assembly ,they have said ,was this
Bring the cup of wine for Jam Jamshid shall not remain .

[6] O candle reckon union with the moth a great gain
For even till dawn ,this commerce shall not remain .

[7] O powerful one bring to thy hand and help the darvish's heart
For the treasure of gold ,and the treasure of dirham shall not remain .

[8] In gold ,on this mansion of chrysolite ,they have written
Save the goodness of people of liberality ,aught shall not remain .

[9] Hafiz sever not desire for the true Beloved's favour
For the picture of violence and the mark of tyranny shall not remain .

[1] Freudenkunde kam zu mir: Tage des Grames werden nicht bleiben, Keine sind geblieben, ha! Keine derselben bleiben.

[2] Zwar bin ich im Angesicht Meines Geliebten wenig geehret, Doch mein Nebenbuhler wird Höher geehrt nicht bleiben.

[3] Da der Hüter mit dem Schwerdt Alle Besuche treibet von hinnen, Werden selbst die Tulpen nicht In dem Hareme bleiben.

[5] Dieses, sagt man, war das Wort Von dem Gesellschaftskreise Hafisens: Bringet Wein, der Becher wird Nimmer hienieden bleiben.

[6] Nimm als Beute an, o Licht! Jeden Genuß der Schmetterlingsliebe, Denn es wird am Morgen nichts Von dem Gekose bleiben. Des Verborgenen Bote hat Freudige Kunde heut mir gegeben: Wiß', es soll in dieser Welt Ewiger Gram nicht bleiben.

[7] Reicher! nimm das arme Herz Deines Derwisches einmal zu Handen, Denn ihm wird fürwahr kein Schatz Goldes und Silbers bleiben.

[8] Sieh auf dem smaragdnen Dom Stehet mit goldnen Zügen geschrieben: Außer guten Thaten wird Ewig hierorts nichts bleiben. In der Frühe gab der Ost, Ihren Genuß verheißend, mir Kunde: Daß in Kummer Niemand soll Ewig hienieden bleiben.

[9] Auf der Freundinn Liebe hoff' Immer Hafis mit gläubigem Herzen, Denn es wird das Unrecht nicht Ewig hienieden bleiben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.84-10.84

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.84

German Translation

[1] دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[2] بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند

[3] چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

[4] بعد از این روی من و آینه وصف جمال
که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

[5] من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

[6] هاتف آن روز به من مژده این دولت داد
که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

[7] این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند

[8] همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند

[1] Last night ,at morning time ,me freedom from grief ,they Fate and Destiny gave .
And ,in that darkness of night ,me the water - of - life they gave .

[2] Through the effulgence of the ray of His essence ,me senseless ,and full of love for Him they made
In the world from the cup of splendour of His qualities ,me wine they gave .

[3] It was a morning ,how auspicious and a moment how joyous
That Night - of - Power when me ,this new command as to wine they gave .

[4] After this together are my face and the mirror of the glory of Beauty
For in it ,me news of His splendour they gave .

[5] If I became desire - gainer and happy of heart ,what wonder
Deserving ,I was and me ,these as alms they gave .

[6] That day ,me glad tidings of this fortune the invisible messenger gave
That in respect to that violence and tyranny ,me ,patience and endurance they gave .

[7] All this honey and sugar that from my speech poureth
Is the reward of great patience ,for which me ,Shakh - i - Nabat they^ gave .

[8] The blessing of Hafiz and the breathings of prayer of morning - risers Abids it was
That me ,freedom from the bond of Time's grief they gave .

[9] Tis a wonderful alchemy ,the service of the Pir of the Magians the perfect murshid
His dust ,I became and me degrees of rank like this ,they gave .

[10] That day ,to life of eternity without end that hath no death they caused me to reach
When me ,the writing of freedom from the beauty of death a degree of the degrees of truths they gave .

[11] That moment when Hafiz fell into the snare of Thy tress - tip ,
He spake saying : Me ,freedom for the bond of grief and vexation ,they gave .

[12] Hafiz thankfully scatter the sugar of thanks
Because me ,the dear idol the true Beloved sweet of motion ,they gave .

[1] Gestern Morgens ward mir von Leiden Rettung gegeben In der Finsterniß ward mir Quelle des Lichtes gegeben.

[2] Von dem funkelnden Glanz der Wangen ward ich entseelet, Wein aus dem strahlenden Glas der Schönheit ward mir gegeben.

[3] O der glücklichen Zeit, und o des glücklichen Morgens. In der heiligen Nacht ward ein neues Berat ihm gegeben.

[4] Künftig bleibt mein Gesicht der Spiegel der Schönheit der Freundinn. Von Liebkosungen wird der Spiegel Kunde mir geben.

[5] Bin ich freudigen Herzens und froh, was ist es zu wundern, Ich verdiente, was mir von milder Hand ward gegeben.

[6] Als ich geduldig die Qual, die Leiden des Freundes ertragen, Hat ein verborgener Both die Kunde des Glücks mir gegeben.

[7] Aller Zucker und Honig, der meinen Worten enttraufet, Ward als ein lohnender Zweig für meine Geduld mir gegeben. Damals wußt' ich zuerst, ich würde die Feinde besiegen, Als man wider den Feind Geduld und Kraft mir gegeben.

[8] Mit Hafisens Muth hat der Hauch der Früheaufsteher Mir zuerst von den Banden des Grams Befreyung gegeben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.44-4.44

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.44

German Translation

[1] سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

[2] نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر
نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست

[3] صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد
که چون شکنج ورق‌های غنچه تو بر توست

[4] نه من سبوکش این دیر رندسوزم و بس
بسا سرا که در این کارخانه سنگ و سبوست

[5] مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست

[6] نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است
فدای قد تو هر سروبن که بر لب جوست

[7] زبان ناطقه در وصف شوق نالان است
چه جای کلک بریده زبان بیهده گوست

[8] رخ تو در دلم آمد مراد خواهم یافت
چرا که حال نکو در قفای فال نکوست

[9] نه این زمان دل حافظ در آتش هوس است
که داغدار ازل همچو لاله خودروست

[1] Together are the head of our desire ,and the threshold of the Mighty Friend God
For ,whatever of good ,or of bad passeth over our head is His will .

[2] My Friend's equal ,I have not seen although of the gleaming moon and of the shining sun ,
The mirrors opposite to the Friend's face I placed .

[3] Of our straitened heart ,giveth the breeze what news ,
That ,like the folding of the leaves of the rose bud ,tightly folded it the heart is .

[4] Not alone ,am I a wine - drinker a lover of this cloister ,profligate consuming the wine tavern ,the stage of love
O many a great head in this workshop is only the dust of the pitcher

[5] Verily ,Thou combedest Thy tress ,ambergris - scattering ,
Since that the breeze became like civet ; and the dust ,beperfumed with ambergris .

[6] The sprinkling of Thy face be every rose - leaf that is in the sward
The ransom of Thy lofty form be every cypress that is on the river - bank .

[7] In the description of His Love ,even the tongue of speech is dumb
What room for the feeble reed ,split of tongue ,folly uttering

[8] Of happy omen Thy face came into my heart : my desire I shall gain :
For ,after the happy omen ,is the happy state .

[9] Not ,at this time ,is Hafiz's heart in the fire of search of love
For ,in Eternity without beginning ,it was the possessor of the mark of love like the self - growing wild tulip of Shlraz

[1] Mein Kopf und Willen fügen sich Zur Schwelle meine Freundinn, Was über meinen Kopf ergeht, Ergeht nach Ihrem Willen.

[2] Ich schaute Ihres gleichen nicht, Wiewohl dem Mond der Sonne, Den Spiegel ich entgegenhielt Blos des Vergleiches willen.

[3] Was kann der Ostwind von der Qual Des armen Herzens sagen? Es ist verwickelt Blatt in Blatt Wie eine Rosenknospe.

[4] In dieser trunknen bösen Welt, Sind außer mir noch Trunkne; Gar viele Köpfe sind allhier Geformt aus Thon der Kanne;

[5] Vielleicht hast du mit einem Kamm Dein Ambrahaar durchfahren, Weil Moschusduft im Ostwind haucht Und Ambra aus der Erde.

[6] Ein jedes Rosenblatt der Flur Sey deiner Wangen Streue, Und die Cypreßen an dem Fluß Ein Opfer deines Wuchses!

[7] Die Sprach und Redekunst verstummet, Soll sie die Sehnsucht schildern, Wie könnte das, der Feder Rohr, Das schwätzende, gespaltne!

[8] Dein Angesicht kam in mein Herz, Nun wird mein Wunsch erfüllet, Denn gute Dinge folgen stets Auf gute Vorbedeutung.

[9] Es fiel Hafisens Herz nicht jetzt Ins Feuer der Begierde, Von ewig her ist dein Gesicht Gebrannt wie eine Tulpe.